زمستان
زمستان چهارمین فصل از فصل‌های سال تقویم جلالی و اولین فصل تقویم میلادی است. این فصل سردترین فصل سال است. زمستان در نیم کره شمالی براساس تقویم جلالی ماه‌های دی، بهمن و اسفند است این در حالیست که در نیم کره جنوبی ماه‌های تیر، مرداد و شهریور زمستان است. زمستان معمولاً سردترین فصل سال است و در بعضی نواحی دمای هوا به زیر صفر درجه سانتیگراد هم می‌رسد، مثلا در کشوری مانند روسیه حتی تا -۵۰ هم می‌رسد. در زمستان بعضی حیوانات به خواب زمستانی می‌روند و در فصل بهار دوباره زندگی را از سر می‌گیرند.





هواشناسی

زمستان فصلی با روزهای کوتاه و شب‌های طولانی و سرد است. میانگین دمای زمستان معمولا در ماه دی به پایین‌ترین مقدار خود (در نیم‌کرهٔ شمالی) می‌رسد. بوران، برف، کولاک، یخ‌بندان معابر و جاده‌ها، مه و پوشیده شدن کوه‌ها از برف از خصوصیات فصل زمستان است که اغلب هر کدام به تنهایی باعث اختلال در عبور و مرور می‌شوند. پدیده‌ی هواشناسی نادری در طول زمستان با نام یخ‌مه رخ می‌دهد که متشکل از بلورهای یخ معلق در هوا است و تنها در دماهای بسیار پایین (زیر ۳۰- درجه سانتیگراد) رخ می‌دهد.

در نیم‌کرهٔ جنوبی، به‌خاطر بیشتر بودن اقلیم اقیانوسی در مقایسه با نیم‌کرهٔ شمالی و در عین حال کمتر بودن خشکی در عرض‌های پایین‌تر از ۴۰- درجه، زمستان خفیف‌تر و برف و یخ کمتر است. در این منطقه، بارش برف در نواحی مرتفع مانند رشته کوه‌های آند، کوه‌های نیوزیلند و مناطق جنوب پاتاگونیا در آمریکای جنوبی رخ می‌دهد. در قطب جنوب، برف در طول سال می‌بارد. فصل زمستان از لحاظ نجومی با نقطه که کوتاه‌ترین روز سال است آغاز شده و با نقطهٔ اعتدال بهاری پایان می‌یابد.




علت
علت سرد شدن زمین در زمستان، نه دوری آن از خورشید است و نه کمتر شدن فعالیت خورشید. زاویهٔ محور چرخش زمین نسبت به صفحهٔ مداری زمین دارای انحراف ۲۳٫۴۴ درجه‌ایست و همین انحراف نقش مهمی در تغییرات آب و هوایی زمین دارد. در زمستان ِ نیم‌کرهٔ شمالی، خورشید بر این مناطق به صورت مورب می‌تابد و پرتوهای موازی تابشی از خورشید باید سطحی بیضی‌وار را گرم کنند. به علت کروی بودن زمین، این سطح بیضی‌وار کشیده‌تر نیز می‌شود و در نتیجه نور و گرمای کمتری به واحد سطح می‌رسد. ناظر زمینی، خورشید زمستانی را در ارتفاعی پایین‌تر از خورشید تابستانی می‌بیند.در مقایسه با این اثرات، تغییرات آب و هوایی در زیاد شدن فاصلهٔ زمین در مدار بیضوی‌اش با خورشید ناچیز است.




یخبندان
یخبندان به وضعیت جوی گفته می‌شود که آب در مرحله نقطه انجماد و یا زیر نقطهٔ انجماد باشد. یخبندان آب باعث خرد شدن سنگ و خاک می‌گردد. حجم آب بر اثر یخبندان حدود ۱۰ درصد افزایش یافته و فشار حاصله از افزایش حجم به خرد شدن سنگ‌ها می‌انجامد.



برف

بَرف یکی از ریزش‌های آسمانی و نیز نام پوششی است که از آن بر زمین تشکیل می‌گردد.

وقتی هوای گرم به بالای آسمان صعود می‌کند، بخار آب را هم همراه خودش به بالا به داخل آسمان می‌برد. در بالای آسمان بخار آب سرد شده و قطره‌های آب دور ذرّه‌های ریز گرد و غبار موجود در هوا تشکیل می‌شود. مقداری از بخار آب هم به شکل بلورهای ریز یخ منجمد می‌شود که قطره‌های آب سردشده را جذب می‌کند. قطره‌ها به شکل بلورهای یخ منجمد شده و کریستال‌های بزرگ‌تری را تشکیل می‌دهد که آن‌ها را برف‌ریزه می‌نامند. برف‌ریزه‌ها به هنگام سنگین‌شدن، پایین‌تر می‌آیند.



وجه تسمیه
واژه کنونی برف از واژه پهلوی وَفر wafr یا وفره گرفته شده‌است. برف در زبان کهن پهلوی به ریختهای اِسنیزَگ، اِسنیخر و اِسنوی snoy نیز آمده‌است که همگی با واژه snow در زبان انگلیسی و Schnee در آلمانی همریشه‌اند.
اسکیموها تعداد زیادی واژه متفاوت برای انواع «برف» دارند .




چگونگی تشکیل دانه‌های برف

دانه‌های برف هنگامی تشکیل می‌شود که قطره‌های کوچک برف داخل ابر (که قطری نزدیک به ۱۰ μm دارند ) منجمد میشوند . این قطرات می‌توانند تا دمایی در حدود ۱۸− درجه سانتیگراد ( صفر درجه فارنهایت ) به حالت مایع باقی بمانند . به این دلیل این امکان وجود دارد که این قطرات به اندازه‌ای کوچک هستند که امکان تشکیل ساختاری همچون ساختار یخ را ندارند . برای تشکیل دانه برف چندین مولکول در کنار هم در اطراف یک هسته قرار میگیرند . آزمایش‌ها نشان می‌دهد تنها در حالتی این اتفاق می‌افتد که دما به −۳۵ °C (−۳۱ °F) یا پائینتر برسد .در ابرهایی که گرمتر هستند ممکن است هسته دانه برف از گرد و غبار و یا ذرات بیولوژیکی تشکیل شوند همچنین در بارشهای مصنوعی که در بارورسازی ابرها بدست انسان صورت می‌گیرد یدید نقره و یخ خشک هم در هسته دانه‌های برف قرار میگیرند .
هنگامی که این قطرات یخ زده‌اند، در فرایند فوق سرمایش شروع به رشد میکنند . از آنجا که قطرات آب بسیار متنوع هستند، کریستالهای یخ نیز انواع مختلفی دارند . این کریستالها قادرند به اندازه‌ای در حد میلی‌متر برسند . این کریستالها در زمانی که به اندازه کافی بزرگ شدن، بارش برف شروع می‌شود . در کتاب رکوردهای جهانی گینس بزرگترین دانه برف، مربوط به ژانویه سال ۱۸۸۷در منطقه فورت کیوج ایالت مونتانا ثبت شده که این دانه برف ۳۸ سانتیمتر بوده‌است .با اینکه برف بی‌رنگ است اما به خاطر بازتاب دادن تمام طیفها توسط دانه‌های برف ما برف را به رنگ سفید می‌بینیم .

شکل کلی دانه برف توسط دما و مقدار رطوبت مشخص می‌گردد .اما تمام این دانه‌ها شش پهلو و مسطح هستند .




اندازه‌گیری مقدار بارش برف
برای اندازه‌گیری مقدار بارش برف معمولاً از باران سنجهای استاندارد استفاده می‌شود.اینکار با برداشتن قیف و سیلندر درونی باران سنج برای ورود برف به داخل باران سنج انجام می‌شود . ممکن است مایعی ضد یخ برای آب شدن برف و یخی که در دهانه باران سنج جمع شده اضافه شود.پس از پایان بارش برف و یا پر شدن لوله باران سنج، لوله را خالی و مقدار برف را اندازه‌گیری میکنند .




اهمیت برف
برف به‌جهت این‌که آب جامد محسوب می‌شود، منبع بسیار مهمی برای تأمین آب آشامیدنی به‌شمار می‌رود. برف به خاطر اینکه رفته‌رفته به آب تبدیل می‌شود اهمیت بیش‌تری نسبت به باران دارد. چون برف محتوی مقدار زیادی هواست، رسانا ضعیفی برای گرما شناخته می‌شود. به‌همین علت پوششی از برف می‌تواند سبزی‌های در حال خواب مزارع را محافظت کند و یا از درختان در مقابل سرمای بیش از حد نگه‌داری کند و اسکیموها را در کلبه‌های برفی امان دهد. در حقیقت برف بزرگ‌ترین پشتوانه بر زندگی بشر در زمینهٔ آبیاری و کشاورزی است.




ساختن سازه‌های یخی و برفی
با استفاده از برف می‌توان سازه‌ها و مجسمه‌های یخی زیبایی ساخت . همه ساله در کشورهای مختلف جشنواره‌هایی یخی برگزار می‌شود که در آن این ساخته‌ها در معرض دید قرار داده میشوند . همچنین اسکیمو خانه‌های خود را با برف میسازند .




تفریحات با برف

ورزشهای متنوعی را می‌توان بر برف انجام داد که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد :

اسکی
برف‌پالیزه (اسنوبوردینگ)
سورتمه‌سواری
لژسواری

تفریحات روزهای برفی:

آدم برفی
برف بازی

نظریات یونانیان باستان در مورد برف

آناکسیمن یکی از شاگردان تالس، فیلسوف مشهور یونانی گمان داشت که هرگاه باران یخ بزند، برف پدید می‌آید و اگر در این هنگام با آب و هوا آمیخته شود، تگرگ تولید می‌شود . در نظریه‌ای دیگر که به فیثاغورس و پیروان او منسوب شده، آمده‌است که هوای پدید آورنده برف و باران سردتر از هوای پدید آورنده تگرگ است، در حالی که محل پدید آمدن آنها گرم‌تر از محل تولد تگرگ است .
به نظر ارسطو برف و شبنم یخ‌زده دارای علتی مشابه هستند و تنها تفاوت میان آنها در درجه و مقدار ماده ( تفاوت کمی ) است، زیرا برف بر اثر یخ زدن ابر ( بخار بسیار ) و شبنم یخ‌زده بر اثر یخ زدن بخار ( بخار کم )، تولید می‌شود .




برف در ایران پیش از اسلام
در فرهنگ ایران باستان، برف همچون باد، باران، مه و ابرِ باران زا، از آفریده‌های مادی پیش از آفرینش زمین دانسته شده‌است . خدای برف یکی از اسبهای گردونه ناهید بود . در اوستا به بارش برفی سنگین ( جئیوی وفر ) اشاره رفته‌است و در یشتها، زمستان هولناکی پیش بینی شده که سه سال زمین را دچار باران و تگرگ و برف و باد سرد خواهد کرد، چندان که زمین ویران و مخلوقاتش نابود خواهند شد . در شاهنامه روایتی هست که در جنگ ایران و توران در زمان کیخسرو، برف سنگینی همه جا را پوشاند، چنانکه نبرد از یاد همگان رفت و ناچار شدند که اسبان جنگی را بکشند و بخورند




نظر دانشمندان پس از اسلام در مورد برف
ابن ربن طبری می‌پنداشت که اگر بخارِ ترِ گرد آمده در هوا هنگام فرایند بارش باران با هوایی سخت سرد برخورد کند، این باران برف خواهد شد . ابویوسف کندی علت بارش باران، برف و تگرگ را انبوه شدن بخارات موجود در جو بر اثر «اسباب علوی و سفلی» خوانده، و سپس درباره برف چنین گفته‌است :
هرگاه سرمای جوی که از هوای میان زمین و ابر باران‌زا بالاتر (بالای ابر) است، بسیار شود، و باران ابر را به شدت فرو چکاند، آنگاه جو سرد ( هوای زیر ابر ) را در تبدیل آن به برف یاری می‌دهد و پیش از آنکه ( قطرات ) از جو سرد بگذرند، سرما آنها را جامد می‌کند و به سان قطراتی فرو می‌نشینند . اندازه این ذرات جامد متناسب اندازه قطرات است، هنگامی که هوای نزدیک سطح زمین گرم است، اگر دانه‌های جامد بزرگ باشند، می‌توانند پیش از آب شدن از این ناحیه عبور کنند و به صورت برف به زمین برسند . و اگر برای این کار ضعیف باشند، پیش از آنکه به زمین برسند، ذوب می‌گردند و باران می‌شوند و ...




ذوب برف
در هیدرولوژی، رواناب سطحی ناشی از ذوب شدن برف را گویند. همچنین از این کلمه برای توصیف دوره یا فصلی که طی آن چنین روانابی تولید می شود، می توان استفاده کرد. آب ناشی از ذوب برف، نقش مهمی از چرخه سالانه آب را در بسیاری از مناطق جهان داراست، که در بعضی موارد، درصد بالایی از رواناب سالانه یک حوزه آبخیز را شامل می شود. پیش بینی رواناب ناشی از ذوب برف یک حوزه آبخیز ممکن است بخشی از طراحی پروژه های کنترل آب باشد. ذوب سریع برف امکان وقوع سیلاب را به وجود می آورد. اگر در پی آن، برف ذوب شده، منجمد شود، شرایط و اتفاقات بسیار خطرناکی ممکن است پدید آید به عنوان مثال نیاز به نمک برای ذوب یخ.




اسکی (ورزش)

اِسکی نام چند گروه رشته ورزشی است که در آنها از تخته‌هایی با اشکال گوناگون که به پای ورزشکاران بسته می‌شود جهت سر خوردن رون سطوح مختلف استفاده می‌شود.

اِسکی با فعل کردن همراه میشود و عمل آن را اِسکی کردن یا به زبان انگلیسی Skiing خوانده میشود. اِسکی به دو دسته اصلی تقسیم میشود که نوع قدیمی تر آن در اسکاندیناوی ترتیب داده شده به صورتی که اتصالات پاشنه آن رها و آزاد میباشد و تخته به پنجه چکمه اسکی باز وصل میشود و نه به پاشنه پس اسکی باز توانایی مانور و ایجاد حرکت و پیچ بیشتر و در عین حال به زانو خم شذن را خواهد داشت. انواع اسکی اسکاندیناوی عبارتند از : اسکی پرش، اسکی صحرایی (Cross-Country که معنی آن سزرمین نوردی میباشد) و اسکی تلمارک میباشد.



اسکی روی برف

اسکی آلپاین
اسکی مارپیچ کوچک
اسکی مارپیچ بزرگ
اسکی سرعت
سوپر جی
سوپر ترکیبی
اسکی شمالی
پرش از تخته
اسکی تلمارک
اسکی صحرانوردی
اسنوبرد
اسکی جورینگ




لژسواری
لژسواری (به انگلیسی: Luge) ورزشی زمستانی است که به وسیله یک سورتمه یک نفره و یا دونفره انجام می شود. لژسوار به پشت بر روی سورتمه خود می قرار می گیرد و سنگینی خود را به عقب متمایل می سازد. در سورتمه استفاده شده در این ورزش هیچ گونه ترمز یا وسیله ای ویژه برای هدایت آن وجود ندارد و لژسوار به وسیله دو قطعه فولادی که در زیر کفش های او قرار می گیرند برای هدایت سورتمه و یا ترمز کردن استفاده می کند. وزن سورتمه های یک نفره در این ورزش ۲۱-۲۵ کیلو گرم و وزن سورتمه های دونفره ۲۵-۳۰ کیلو گرم می باشد. این ورزش مانند بابسلد و اسکلتون در یک پیست مارپیچ که معمولا ۱۰۰۰ متر طول و ۱۲ پیچ دارد برگزار می شود. سرعت سورتمه در این ورزش حتی به ۱۴۰ کیلومتر در ساعت می رسد که آن را جذاب و خطرناک می سازد. مسابقات این ورزش از سال ۱۹۶۴ در بازی های المپیک زمستانی برگزار می شود.



آدم‌برفی
آدَم‌بَرفی (☃) پیکره‌ای انسان‌مانند است که از برف ساخته می‌شود.
آدم‌برفی‌ها معمولاً از روی هم قرار دادن سه گلولهٔ برفی بزرگ درست می‌شوند. برای چشم‌های آدم‌برفی معمولاً دو قطعه ذغال، برای بینی یک هویج و برای دهان تکه‌ای از شاخهٔ درختان استفاده می‌شود.
گاه، شالی هم بر گردن آدم‌برفی قرار می‌دهند. گاهی نیز جارویی در کنار او قرار می‌دهند که با این کار، کاری برای او متصور شوند.
در فرهنگ غربی، آدم‌برفی نشانه‌ای از آغاز تعطیلات زمستانی بوده و بر روی کارت پستال‌ها نیز زیاد دیده می‌شود.
در یونیکد نماد آدم برفی (☃) و کد آن U+2603 است.
بزرگترین آدم برفی جهان الیمپیا اسنوئی نام دارد که به افتخار المپیا اسنو یک سناتور آمریکایی و نمایده مِین یکی از ایالت‌های نیو انگلند در شمال شرقی آمریکا نامگذاری شده‌است.
این آدم برفی ۳۷ متر بلندی دارد و برای ساخت چشم‌های آن از دسته‌گل‌های ۱٫۵ متری استفاده شده‌است. برای مژه‌های آن از چوب‌های اسکی و برای دستانش از درختان کاج استفاده شده. برای لب‌های آن از ۵ تایر رنگ کرده به رنگ قرمز و برای کلاهش از پارچه‌ای چهارگوش استفاده شده‌است.
شال گردن قرمز رنگ ۹ متری نیز بر گردن او انداخته شده‌است.




برف بازی

برف بازی نوعی بازی فیزیکی است که در آن گلوله‌های برفی با هدف اصابت به دیگری پرتاب می‌شود. این بازی به وسطی شباهت دارد اما ناسازمان یافته‌تر از آن است. این بازی زمانی که بارش برف به اندازه کافی باشد انجام می‌گیرد.

این بازی قواعد بسیار اندکی دارد به گونه‌ای که به سختی می‌توان آن را یک بازی رسمی دانست. با این حال موارد زیر معمولاً در هنگام بازی رعایت می‌شوند:

تیم‌بندی ابتدایی است اما معمولاً افراد دو گروه می‌شوند و همدیگر را می‌زنند.
افراد درون بازی حرکات بدخواهانه انجام نمی‌دهند و فرد هدف معمولاً مورد آسیب جدی قرار نمی‌گیرد.
برخورد مستقیم فیزیکی حداقل است و البته گاهی کشتی‌گیری هم انجام می‌شود.
بر خلاف بیشتر بازی‌های مبارزه‌ای، انگیزه‌ای برای ضربه زدن بدنی به حریف وجود ندارد.

بزرگترین برف‌بازی ثبت شده در زمستان سال ۱۳۹۱ با شرکت ۵٬۸۳۴ در سیاتل بر‌گزار شد که این رکورد در کتاب گینش ثبت شده است.


keywords : هتل،پارک،پارک هتل